پدران ما از وجود فضایی ها مطمئن بودند.البته بشراین روزهاخیلی با این عقیده که موجودات فضایی باپدران ماارتباط داشتند.موافق نیست:چون توجیهات علمی بهتری برای تکامل افسانه های مردمان وفرهنگ های عجیب انها میشناسیم.ولی به هرحال شواهدمعتبرتاریخی نشان می دهد اعتقاد به وجودزندگی دراسمان؛ریشه ایی عمیق درفرهنگ انسانی دارد.این اعتقاد بیش ازهرچیزحاصل همان نیرویی است که درقرن۲۱مارابه کاوش وتخیل درباره ی زندگی فرازمینی وامی دارد.نیرویی به نام تخیل انسانی.درکیهان شناسی هندویی۱۴<لوکا>(جهان)وجوددارد.یادرفرهنگ وایکینگ های باستان۹جهان وجوددارد.دربسیاری از فرهنگهاماه وخورشید محل زندگی موجودات دیگرند.یا به عنوان ارابه خدایان باستان شناخته می شدند. در یک افسانه مشهور ژاپنی شاهزاده خانم مردمان ماه؛ماه به زمین سفر می کند فیلسوفان اتمیست یونانی مثل اپیکوروس اعتقاد داشتند جهانی با بی نهایت ذره؛باید بی نهایت دنیای زمین مانند نیز داشته باشد با این وجود ایده جهان زمین مرکز در کیهان شناسی یونانی با چنین اندیشه ایی سر ناسازگاری داشت برای مثال ارسطو و بطلمیوس با وجود سیاراتی شبیه زمین مخالف بودن بر عکس یونانی ها اقوام سامی که دسته دسته از بیابان های عربستان به عرض های شمالی تر کوچ می کردند اعتقادات عجیبی به موجودات آسمانی داشته اند . در تلمود یهودیان از وجود ۱۸۰۰۰دنیا دیگر خبر داده شده گرچه اطلاعی درباره این دنیا ها وجود ندارد مثلا مشخص نیست منظور از این دنیا ها سیارات فیزیکی است یا جهان های روحانی.اما در قرن هجدهم در تفسیری به نام سفر هابریت (کتاب میثاق)به وجود زندگی در سیارات دیگر اشاره شده است با وجود همه این اشارات علم امروز در باره وجود حیات در دیگر سیارات چه می گوید ؟